ຜູ້ໃດມີສິ່ງທີ່ຮັກ ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ

ເບີ່ງກ່ອນ! ນາງວິສາຂາ 

ຜູ້ໃດມີສິ່ງທີ່ຮັກ 100 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 100 

ຜູ້ໃດມີສີ່ງທີ່ຮັກ 90 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 90

ຜູ້ໃດມີຮັກ 80 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 80 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 70 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 70 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 60 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 60

ຜູ້ໃດມີຮັກ 50 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 50

ຜູ້ໃດມີຮັກ 40 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 40

ຜູ້ໃດມີຮັກ 30 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 30

ຜູ້ໃດມີຮັກ 20 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 20 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 10 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 10 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 9 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 9

ຜູ້ໃດມີຮັກ 8 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 8 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 7 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 7 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 6 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 6

ຜູ້ໃດມີຮັກ 5 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 5 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 4 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 4 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 3 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 3

ຜູ້ໃດມີຮັກ 2 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 2 

ຜູ້ໃດມີຮັກ 1 ຜູ້ນັ້ນກໍມີທຸກ 1 

 "ຜູ້ໃດບໍ່ມີສິ່ງທີ່ຮັກ ຜູ້ນັ້ນກໍບໍ່ມີທຸກ"

ເຮົາກ່າວວ່າ ຜູ້ນັ້ນບໍ່ມີຄວາມໂສກ ປາສະຈາກກິເລດດຸດທຸລີ ບໍ່ມີອຸປາຍາສະ ຯ

ລຳດັບນັ້ນແລ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາກຊົງຮູ້ເນື້ອຄວາມນີ້ແລ້ວ ໄດ້ຊົງເປັ່ງອຸທານນີ້ໃນເວລານັ້ນວ່າ

ຄວາມໂສກເເດ່ ຄວາມລໍ່າໄລເເດ່ ຄວາມທຸກເເດ່ ຫຼາຍຢ່າງຢ່າງນີ້

ມີຢູ່ໃນໂລກ ເພາະອາໃສສັດຕະ ຫຼື ສັງຂານອັນເປັນທີ່ຮັກເມື່ອມີສັດຕະ ຫຼື ສັງຂານອັນເປັນທີ່ຮັກ ຄວາມໂສກ ຄວາມລຳໄລ ແລະ ຄວາມທຸກເຫຼົ່ານີ້ຍ່ອມບໍ່ມີ

ເພາະເຫດນັ້ນແລ ຜູ້ໃດບໍ່ມີສັດຕະ ຫຼື ສັງຂານອັນເປັນທີ່ຮັກໃນໂລກໃດໆ

ຜູ້ນັ້ນເປັນຜູ້ມີຄວາມສຸກ ປາສະຈາກຄວາມໂສກ ເພາະເຫດນັ້ນ ຜູ້ປາດຖະໜາ ຄວາມບໍ່ໂສກ ອັນປາສະຈາກກິເລດດຸດທຸລີ ບໍ່ພຶງທຳສັດຕະ ຫຼື ສັງຂານໃຫ້ເປັນທີ່ຮັກ ໃນໂລກໃດໆ 

.................................................

ສບັບຫຼວງ/໒໕/໑໕໕/໑